De derailleur is het onderdeel van de fiets waarmee de fietsketting van het ene kettingwiel naar het andere wordt overgezet op het moment dat de fiets schakelt. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een voorderailleur en een achterderailleur. Een alternatief voor een derailleur is een versnellingsnaaf. Op een mountainbike en een racefiets zit bijna altijd een derailleur, omdat het bereik groot is, het gewicht laag en er kleine stapjes tussen de versnellingen gemaakt kunnen worden.
Een hybride fiets beschikt vaak over een naafversnelling met 7, 8 of 11 versnellingen. De naafversnelling heeft een dichte kettingkast en heeft minder onderhoud nodig dan de open derailleurschakeling. Een naafversnelling is geschikt voor woon-werkverkeer en het fietsen van langere tochten over gewone wegen zonder heuvels. Voor langere afstanden over heuvelachtig terrein is een derailleurschakeling beter geschikt.
Het woord ‘hybride’ betekent letterlijk ‘samengesteld’. Een hybride fiets is dus eigenlijk een combinatie van verschillende soorten fietsen. In tegenstelling tot een hybride auto gaat het niet om een combinatie van elektrisch rijden en zelf trappen, maar om een combinatie van sportieve elementen en karaktereigenschappen van een gewone stadsfiets. Bijvoorbeeld het lichte en de sportieve banden van een sportfiets in combinatie met een bagagedrager, een comfortabele zit en verlichting. Er zijn verschillende soorten hybride fietsen.
De termen ATB en mountainbike worden vaak door elkaar heen gebruikt. Toch is er wel een verschil tussen de twee. Zoals de naam al zegt, is een ATB (All Terrain Bike) geschikt voor alle soorten ondergrond. Dus ook voor in de stad. Op een ATB zit dan ook verlichting en vaak ook spatborden en reflectoren. Een mountainbike is een echte sportfiets waarmee alleen off road gefietst wordt.